Het pad van je leven en carrière is niet pijnvrij. Vaak ga je pas naar het leven luisteren als pijn ervaart of lijdt. Je lijkt dat nodig te hebben om te herkennen wie je ten diepste bent. Als je niet vecht tegen het lijden maar doorvoelt als iets wat hoort bij het leven, groeit je krachten maak je de weg vrij naar je echte carrièredoel.
Je hoeft niet eerst iets te overwinnen vóórdat je aan je carrièrepad kunt beginnen. Het is een parallel proces. Het volgen van je pad geeft je precies die uitdagingen die je nodig hebt voor je heelwording. Het volgen van je verlangen is een uitnodiging om je over te geven aan alles wat er in het huidige moment is. Het is niet iets uitzoeken buiten jezelf, maar je hart openen voor jezelf op dit moment.
Door jezelf aan te passen heb je geleerd aan de subtiele signalen van je lijf voorbij te gaan. Dat maakt dat je je soms uitgeput voelt, terwijl je zelf niet in de gaten hebt dat je over je grenzen gaat.
Vertragen helpt je om de subtiele signalen opnieuw te leren waarnemen. Als je niet genoeg tijd neemt om te vertragen, ben je geneigd achter de stem van je hoofd (ego) aan te holen, dat gefocust is op alles buiten onszelf.
In de vertraging leer je om, in plaat van aan ieders verwachtingen te voldoen, jezelf bewust te worden van wat echt belangrijk voor je is. Stilstaan bij jezelf, betekent stilstaan bij je diepere gevoelens. Dat vindt je ego vaak heel ongemakkelijk, waardoor je er alles aan doet om hiervan weg te gaan.
Niemand wordt graag geconfronteerd met je innerlijke leegte, je eenzaamheid, angst of verdriet. Het is helend als je jezelf met deze gevoelens kunt omarmen.
In de vertraging word je je bewust van je innerlijke dialoog. Die is niet altijd even mild en opbouwend. Je hoort eerder het deel in jezelf dat jou afwijst, bekritiseert of veroordeelt. Juist deze veroordeling naar jezelf zorgt voor de veroordeling naar anderen.
De manier waarop je omgaat met je innerlijke wereld is het begin van hoe je omgaat met die van anderen. Je bent zelf het vertrekpunt van ieder contact. Als je je eigen binnenkant negeert, zul je ook niet gevoelig zijn voor de binnenwereld van de ander. Als je jouw verwondingen niet heelt, zal je anderen opnieuw verwonden.
Als je je niet veilig voelt in jezelf, zal je afhankelijkheid creëren en anderen kunnen gaan manipuleren. Als je je eigenwaarde niet kunt voelen, hoe kan je dan respect hebben voor de waarde van het leven om je heen? Als je bereid bent je schaduwkanten onder ogen te komen en je lichtkant erin te ontdekken, dan zul je steeds meer kunnen waarderen wie je bent, met al je menselijkheid.
Angst kan zowel een positieve als een negatieve functie hebben.
De positieve functie van angst is om je te waarschuwen voor gevaar. Als je midden op een druk kruispunt staat of je loopt op de nok van het dak, dan is het maar goed dat je angst voelt. Je bent dan terecht bang omdat je reëel gevaar loopt. Het voelen van deze angst beschermt je en geeft je de impuls om snel te handelen: snel weggaan van deze gevaarlijke plek. Deze positieve functie van angst is niet weg te denken uit ons leven.
Wanneer angst je belemmert in het aangaan van het volle leven en het ontwikkelen van je volledige potentieel, heeft angst een negatieve functie. Dit is irreële angst en is gebaseerd op vroege ervaringen in je leven.
In het hier en nu dreigt er geen letterlijk gevaar. Je bent getriggerd waardoor een oude angst in het nu voelbaar wordt, maar feitelijk heeft die angst niet met het hier en nu te maken. Deze angst kan zo echt voelen dat je je toch laat leiden door die angst. Over deze irreële angst gaat het hier.
Angst ontstaat door een ervaring dat je bedreigd wordt in je overleven. Je kunt mensen verliezen aan de dood maar ook aan het leven. Mensen die er fysiek nog zijn, maar emotioneel en energetisch niet meer vol aanwezig zijn. Zij hebben een zwaar verlies geleden of zijn ergens onderweg verwond geraakt en niet in staat dit zo te helen dat het betekenis krijgt of dat ze kunnen zeggen dat het zin heeft gehad. Deze mensen verliezen bezieling. Je ziet dat ze de fonkeling in hun ogen missen, ze stralen niet meer. Ze zijn niet meer betrokken bij het leven, bij anderen.
De angst om voluit te leven wordt zichtbaar als je geen keuzes durft te maken of beslissingen durft te nemen. Je kan geen ruimte voor jezelf innemen en hebt een wezenlijk gebrek aan vertrouwen. Het risico van voluit leven is voluit kunnen verliezen. Ooit heb je een besluit genomen: dat risico ga ik niet meer aan. Dus ben je erop gericht om een de status qua te handhaven. De prijs die je ervoor betaald is het gemis aan bezieling.
Mensen die een bezield leven leiden hebben ook vaak veel meegemaakt. Het verschil is dat ze zijn opgestaan en gezocht hebben naar een manier hoe hiermee zinvol om te gaan.
De vraag is niet of je dingen meemaakt en of je gewond bent. Dat ben je. De vraag is: wat doe je ermee? Hoe kun je jouw verliezen en verwondingen uit je kinderjaren omzetten in kracht en heling?
Om de angst te kunnen helen is begrijpen waar het vandaan komt niet genoeg. Het gaat om het toelaten en doorvoelen van de achterliggende emoties. De overlevingsreacties zitten diep in je lijf opgeslagen. Het gaat erom die reacties te leren kennen en herkennen.
Je eerste neiging als reactie op angst is weglopen, vastklampen of bevriezen. je kleine ikje wordt getriggerd door een impuls van buitenaf en reageert vanuit een overlevingsmodus direct door de oude reactie te herhalen.
De eerste helende beweging is stoppen en stilstaan. Het is belangrijk dat je gaat voelen waar je van weg wilt. Ten diepste wil je weg van een gevoel in jezelf.
De volgende stap is ruimte maken voor jezelf en in je lijf voelen (niet beredeneren) wat er ten diepste zo bedreigend is om te voelen. Wat is er zo moeilijk om te voelen in jezelf? Denk aan leegte, verlatenheid, eenzaamheid, verdriet etc. Als je die gevoelens durft toe te laten en hier niet meer van weg hoeft, dan wordt het veilig om bij jezelf te zijn. Dan hoef je jezelf niet meer te verlaten om schijnveiligheid te zoeken bij iets of iemand anders.
In het loslaten van de pijn, het lijden of de onverwerkte emoties, zit het loslaten. Dan ontstaat er ruimte. De leegte vult zich met jouw aanwezigheid. Je komt weer in contact met je eigen heelheid.
Als angst geheeld is, wordt hij een bondgenoot die je helpt te zorgen voor je zelfbehoud. Je kan met meer vertrouwen en zelfvertrouwen in de wereld staan. Als jouw angst is geheeld kan je de controle loslaten en stoppen met wat niet meer werkt en je overgeven aan de stroom van het leven.
Schuldgevoel beperkt je in het volgen van je impulsen en in je bewegingsvrijheid. Schuldgevoel haalt het genieten weg uit je ervaring.
Er ligt steeds weer een criticus op de loer die toezicht houdt op alles wat je doet. Je hebt de neiging om alles op te splitsen in goed en fout, zwart en wit, dit of dat. Je blijft hangen in of of denken en neigt tot polarisaties.
Schuldgevoel houdt je gevangen in loyaliteitsverstrikkingen: de onuitgesproken regels uit ons gezin van herkomst die bepalen of je erbij hoort of niet. Om echt opstaan voor jezelf en je eigen leven leiden zal je je moeten losmaken van de oude gedragsregels vanuit je gezin van herkomst.
Ook al weet je dat je het goede doet voor jezelf, dan nog kan het gepaard gaan met schuldgevoelens. Je bent niet meer loyaal aan je oude systeem, je past je niet meer aan en je loopt het risico om uitgestoten te worden.
Als je niet meer alleen voor anderen wilt leven maar je eigen verlangen wilt volgen, zal je deze schuld moeten nemen. Dat betekent dat je iedere keer dat je voor jezelf kiest of voor jezelf gaat staan, je dit schuldgevoel eerst een tijdje moet verduren voordat het slijt. Zo bekeken, is schuldgevoel een positief symptoom dat jou laat weten dat je voor jezelf kiest.
Schuldgevoel is een gevoel waar je het liefst meteen vanaf wilt. Als je erbij kunt blijven zonder vanuit dit gevoel te gaan handelen, wordt het vanzelf minder. Door hierdoorheen te gaan voel je je innerlijk steeds vrijer en leer je trouw te zijn aan wat goed is voor jou.
Hoe meer je je losmaakt van je loyaliteitsverstrikkingen, hoe vrijer je bent om je eigen pad te volgen en autonome volwassen keuzes te maken. De wereld ligt voor je open om je eigen verlangen te volgen.
Schuldgevoel heeft een andere betekenis als je een ander iets hebt aangedaan, schuldgevoel zorgt er dan voor dat je het kunt herstellen. Je reflecteert dan op je daden en neemt daar actie op.
Schaamte houdt je klein. Ze houdt je gevangen in een gevoel van minderwaardigheid en belemmert je om in je kracht te komen. Schaamte zegt dat je niet goed bent zoals je bent. Ze geeft je het gevoel dat je niet geliefd bent.
Schaamte houdt vast aan je kleine ikje. Je bent bang dat als je met je ware aard naar buiten komt, je niet geliefd wordt. Dus heb je de neiging om klein te blijven en je vooral aan te passen om nog wat goedkeuring te krijgen. Op deze manier zal het je niet lukken om je volle potentieel te benutten en je kwaliteiten ten volle naar buiten te brengen.
Schaamte zorgt ervoor dat je aspecten van jezelf die je sterk veroordeelt en afwijst steeds opnieuw herhaalt, zodat het gevoel van falen iedere keer sterker wordt. Iedere keer dat het je niet lukt dat aspect te onderdrukken en je je toch aan je instinct overgeeft of je zelfbeheersing verliest, wordt je schaamte nog dieper.
Om schaamte te helen heb je een diep en oprecht welkom nodig voor die aspecten van jezelf die je afwijst of veroordeelt. Pas als je het oordeel achter je laat kan je deze menselijke trek met mededogen omarmen en aanvaarden. Als je tevoorschijn durft te komen met wie je ten diepste bent en je daarbij welkom voelt in de ogen van de ander, kan je je schaamte helen.
Het is bijna onmogelijk om je verlangen te volgen als onverwerkt verdriet je hart blokkeert. Als je je verdriet niet uit, snijdt het je af van je authenticiteit en levendigheid. Je kunt een druk op je borst voelen alsof er een steen op je hart ligt. Je gaat je verdoofd voelen, afgesneden van je diepere gevoelens. Je adem stokt en zit vaak hoog.
Als verdriet in de weg zit is het moeilijk om te voelen waar je hart blij van wordt. je voelt je eerder wat afstandelijk. Vreugde en verdriet komen uit dezelfde bron. Als je het verdriet niet wilt voelen, kan je ook niet bij het geluk.
Als verdriet er mag zijn en naar buiten mag komen, dan wordt je hart vrij en kan de energie weer voluit stromen. Je krijgt meer ruimte in je lijf en je kan weer dieper ademen. Je gaat jouw waarheid zien je kan je beter afstemmen op jouw verlangen.
Als je je door negatieve ervaringen niet vrij kan uiten en niet je waarheid kunt spreken, blijf je gevangen in jezelf. Er ontstaat dan een scheiding tussen je binnen- en buitenwereld. Dat is een enorme belemmering voor je authenticiteit.
Je kan niet laten zien en horen wat er werkelijk in je leeft. Je bent bang dat je niet serieus wordt genomen als je je kwetsbaarheid naar buiten brengt. je bent bang dat je ervoor wordt uitgelachen als je iets over jezelf onthult of voelt angst om er niet meer bij te horen als je een andere mening uit. Je durft je gevoelens niet uit te spreken omdat je bang bent dat de ander dan niet meer van je houdt.
Het gevolg is dat je jouw waarheid onderdrukt. Er komt een poortwachter op je schouder zitten die alles controleert wat van binnen naar buiten gaat. Deze controle zet een rem op je creativiteit en expressie. Je resoneert niet meer met je waarheid en leeft in een leugen. Je loopt uit de maat van je eigen leven en dat belemmert je ook om in de afstemming op anderen.
Wanneer je je hart leert openen voor jezelf en het risico durft aan te gaan anderen te verliezen die niet met jouw waarheid resoneren, kan je in waarheid leven met jezelf. Je benut je creatieve en expressieve kwaliteiten en jouw individualiteit wordt zichtbaar waardoor je gaat resoneren met gelijkgestemden. Het wordt pas mogelijk je verlangen te volgen als je je vrij voelt om jouw uniciteit te uiten.
Illusies zijn gebaseerd op angst en creëren een kloof tussen beeld en werkelijkheid. Je gaat ergens in geloven dat niet berust op de realiteit, omdat je een onderliggende waarheid niet kunt toelaten.
Iemand zegt bijvoorbeeld ‘de baan die ik nu heb vind ik niet leuk, maar straks als ik een andere leidinggevende krijg, dan wordt het beter’. Als je je vasthoudt aan zo’n toekomstbeeld hoef je de realiteit van het hier en nu niet onder ogen te komen en er geen consequenties aan te verbinden. Je hoeft niet te voelen wat het op dit moment echt voor je betekent.
Je raakt gefixeerd op een zelf gecreëerd beeld dat niet overeenkomt met de realiteit. Hierdoor kan je bewustzijn niet meer onbevooroordeeld waarnemen. Je ziet de dingen niet zoals ze zijn, maar ziet de dingen zoals jij bent. Je verliest het contact met het hier en nu. Het in standhouden van illusies en ontkenningen kost bergen energie en zal niet leiden tot werkelijke bevrediging.
Als je je illusies kan doorprikken en de onderliggende waarheid toelaten, komt er ruimte voor helderheid en inzicht. Je gaat de dingen weer zien zoals ze zijn. Er komt ruimte voor de verbeelding van jouw verlangen en je kunt het voor je gaan zien.
Wat je niet voor je kunt zien, kan je ook niet creëren. Het visioen van je volgende carrièrestap geeft je een helder richtpunt en geeft je energie om de vervolgstappen te zetten.
Je hebt gehechtheid nodig om je op een gezonde manier te verbinden met je kinderen en je dierbaren. Aan de andere kant kan gehechtheid je ook belemmeren om verder te groeien naar een volgend stadium van bewustzijn. Je blijft in een te klein gebied van je leven hangen.
Door gehechtheid houd je vast aan iets om een onderliggend lijden uit de weg te gaan. Je vermijdt de pijn en de les die erin besloten ligt. Gehechtheid lijkt dan op een verslaving: je hebt iets nodig van buitenaf om een leegte in jezelf te vullen.
Je gaat je energie dan vooral richten op het voorwerp van je verslaving in plaats van je energie op jezelf te richten. Je gebruikt de gehechtheid om de pijn van de onderliggende leegte te vermijden. Je blokkeert daarmee je groei. Je wilt iets niet onder ogen komen of je houdt nog aan iets of iemand vast en wilt niet loslaten uit angst voor de pijn.
Je kan ook gehecht zijn aan je overtuigingen. Als kind heb je vanuit je ervaringen conclusies over jezelf getrokken. Dit zijn geen conclusies die de waarheid over jezelf vertellen, maar die je uit zelfbescherming in het leven hebt geroepen.
Iedereen kent wel een eigen versie van: ik ben niet lief genoeg, ik ben niet goed genoeg, ik ben geen liefde waard, ik kan het niet, ik verdien het niet, etc. Deze overtuigingen helpen je niet bij het maken van jouw volgende stap in je carrière, ze staan het eerder in de weg.
Om je verlangen te volgen is het nodig deze valse overtuigingen over jezelf overboord te gooien en de waarheid over wie je echt bent toe te laten. Durf je wat je altijd over jezelf gedacht hebt los te laten en opnieuw te geloven in de puurheid en zuiverheid van jezelf, waarin alle mogelijkheden besloten liggen om jouw bestemming te bereiken?
Door je gehechtheden los te laten – wat niet hetzelfde is als het opgeven van verantwoordelijkheden – kom je in contact met je bewustzijn en ben je in staat om je bewustzijn te manifesteren in je leven en je werk. Je opent jezelf voor zuivere informatie en geeft die handen en voeten, zodat het vorm krijgt in de wereld. Je wordt deel van een groter geheel en vindt daarin jouw uniciteit. Je voelt je gedragen door iets dag groter is dan jijzelf.
Nu je de verschillende schaduwkanten hebt onderzocht, kan je kijken waar jouw grootste belemmering zit om je diepste verlangen te leven en je carrièrestap te realiseren.
Als je vastzit in de schaduwkanten van jezelf verlies je hoop en perspectief. En is dat vaak de reden dat jij je dromen en doelen niet bereikt. Als het dan allemaal even tegenzit, kan het zijn dat je in de slachtofferrol schiet. Je hebt dan gedachten die generaliserend zijn en gekenmerkt worden door woorden als altijd of nooit en alles of niemand.
Het vuur dooft en de moed zakt je in de schoenen. Levenslessen kunnen behoorlijk pijnlijk zijn. Als de pijn zich opstapelt en je deze (nog) niet onder ogen komt, ligt slachtofferschap op de loer. Waarom moet jou dit overkomen?
Als je hierin blijft hangen, kom je niet verder in je carrière. Jezelf tot slachtoffer maken is een saboteur die heel venijnig is en lastig is om aan jezelf te onderkennen. Je kunt jezelf soms zo rechtvaardigen in je gedachten of gedragingen dat je er heilig in gelooft, maar het is een directe verwijzing naar slachtofferschap.
Je hebt altijd een keuze:
Je kan niet overal wat aan doen, maar wel aan de manier waarop je erop reageert. Als je in de slachtofferrol kruipt en de schuld buiten jezelf zoekt, ben je gefocust op het verleden en stel je het zetten van stappen uit. Focus je je op de toekomst, dan zet je stappen op de korte termijn en voel je je meer in controle.
Als je de rol van slachtoffer los kunt laten en jezelf hieruit kan bevrijden, kom je in je kracht te staan en kan je het stuur van je eigen leven weer in handen nemen en proactief richting geven aan je carrière. Slachtofferschap staat haaks op het vermogen om je verlangen te volgen.